ಮಾಯಾಮೃಗ

ಮಾಯಾಮೃಗ ಮಾಯಾಮೃಗ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?
ಮಾಯಾಮೃಗ ಮಾಯಾಮೃಗ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?

ಬಲು ದೂರದಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದೆ ಬಾನೀಲಿಯ ಕೆಳಗೆ
ಬಲು ದೂರದಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದೆ ಬಾನೀಲಿಯ ಕೆಳಗೆ

ಹೊಳೆಯುತ್ತಿವೆ ಕಣ್ಣಂದು ಬಿಳಿ ವಜ್ರದ ಹಾಗೆ
ಹೊಳೆಯುತ್ತಿವೆ ಕಣ್ಣಂದು ಬಿಳಿ ವಜ್ರದ ಹಾಗೆ

ಶರವೇಗದಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?
ಶರವೇಗದಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?
ಶರವೇಗದಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?

ಇದು ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರ ನಿರ್ದೇಶಕ ಟಿ. ಎನ್. ಸೀತಾರಾಂ ರವರ "ಮಾಯಾಮೃಗ" ಧಾರವಾಹಿಯ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಗೀತೆ. ನಮ್ಮ ಸಧ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಹಳ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವಂಥ ಗೀತೆ.

ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಒಂದು BUG ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದೆ. ಇದೂ ಸಹ ಅದರ ಬಗ್ಗೆನೇ ಇರೋ ಲೇಖನ.

BUG ಸಿಕ್ತು ಅಂಥ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ನಮಗೆ ಆಮೇಲೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ಅದು "ಮಾಯಾಮೃಗ" ಅಂಥ. ಇನ್ನೇನು ಸಿಕ್ಕೇ ಬಿಡ್ತು ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವಂಥ BUG. ಎರಡು ಮೂರು ಗಂಟೆ ನಮ್ಮ Program ಓಡುತ್ತಿತ್ತು. ಆಮೇಲೆ Crash ಆಗ್ತಿತ್ತು. ಎರಡು ಗಂಟೆ ಮೇಲೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣು, ಕಿವಿ ಎರಡೂ ಅಗಲ ಆಗುತ್ತಿದ್ದವು. Sudden ಆಗಿ Crash ಆಗ್ತಿತ್ತು. ಆಗ ನನಗೆ ಮಾಯಾಮೃಗದ ಕಥೆ ನೆನಪು ಆಗ್ತಿತ್ತು.

ನಾವು ಐದು ಜನ ಅದನ್ನು ಹಿಡಿಯೊಕ್ಕೆ ಹೊಂಟಿದ್ದು. ಅದರಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರಂತೂ ಅರ್ಧದಲ್ಲೇ ಸುಸ್ತಾದರು. ಕೊನೆಗೆ ಮೂವರೇ ಹುಡುಕೊಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದಿವಿ. ಅದೂ Project ಮುಗಿಯುವ time ಬೇರೆ ಬಂತು ಆಗಲೇ. ಎಲ್ಲರ Ticket ಸಹ Book ಆಗಿದ್ದವು ಭಾರತಕ್ಕೆ ವಾಪಸ್ಸಾಗಲು. ಇನ್ನೂ ಕೂಡ Bug ಸಿಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ. ರಜದಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಕೆಲಸ ಮಾಡೊ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಮ್ಮದು. ಅದೂ Overtime. ಎಲ್ಲರೂ ರಜದಲ್ಲಿ Enjoy ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ನಾವು ಆಫೀಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕುಂತುಕೊಂಡು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ವಿ.

ನಮ್ಮ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಪ್ರತಿ ದಿವಸ Status ಕೇಳೊಕ್ಕೆ ಶುರು ಬೇರೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಏನ್ ಹೇಳೋದು ಅವರಿಗೆ. "ದೂರದ ಬೆಟ್ಟ ನುಣ್ಣಗೆ" ಅಂತಾರಲ್ಲ ಹಾಂಗೆ. ನಮ್ಮ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಇರೋದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಕೊರಿಯಾದಲ್ಲಿ. ಅವರಿಗೆ ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆ ನುಣ್ಣಗೆ ಕಾಣ್ತಾ ಇದೆ. ಇಲ್ಲಿರೋ ಸಮಸ್ಯೆ ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಆದರೂ ಅವರು ಏನು ಮಾಡಕ್ಕಾಗದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. ಅವರನ್ನು ನಾವು ಮ್ಯಾನೇಜ್ ಮಾಡೊ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂತು.

ಮಾಯಾಮೃಗದ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೆ "ಮಾಯಾಮೃಗ" ಸಾಯುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ Projectನಲ್ಲೂ ಅದೇ ಆಗಬೇಕು. ನಾವು BUGನ ಸಾಯಿಸಬೇಕು. ಏನು ಮಾಡ್ತೀವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆ ದೇವರೇ ಬಲ್ಲ.

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ನಾಟಕಕಾರ

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ನಾಟಕಕಾರ
ನಿನಗೇ ನನ್ನ ನಮಸ್ಕಾರ.... Sorry, ನಿನಗೇ ನಮ್ಮ ನಮಸ್ಕಾರ.

ಇದು ಒಂದು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರಗೀತೆ ಪಲ್ಲವಿಯ ಪದಗಳು. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಈ ಹಾಡಿನ ತುಣುಕು ಬಹಳ ನೆನೆಪು ಆಗ್ತಿತ್ತು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಮುಂದೆ ಓದಿ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ.

ನಾನು ನನ್ನ ಕೆಲಸದ ನಿಮಿತ್ತ ದಕ್ಷಿಣ ಕೊರಿಯಾದ ಸುವಾನ್ ನಗರಕ್ಕೆ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಂಡದ ಜೊತೆ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಸುಮಾರು ಎಂಟು ತಿಂಗಳು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಕೊರಿಯಾಗೆ ಬಂದಿದ್ವಿ. ಮೊದಲ ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ, ನಮ್ಮ Customerನಿಂದ ಶಹಬ್ಬಾಸ್‌ಗಿರಿ ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ವಿ.

ಆಮೇಲೆ ಒಂದು ಸಮಸ್ಯೆ ಎದುರಾಯಿತು ನೋಡಿ. ನಮ್ಮ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು BUG ಅಂತೀವಿ. ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಡಿದ್ದು ಅಂತಿಂಥ BUG ಅಲ್ಲ. ಅದು ಯಾವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತೆ ಅಂಥ ಹೇಳೊದೆ ಕಷ್ಟ ಆಗಿತ್ತು. ಇಂಥ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೇ ಬರುತ್ತೆ ಅಂಥ ಗೊತ್ತಾದರೆ, ಕಾದು ಬಿಟ್ಟು ಆ BUGನ ಹಿಡಿದು ಹಾಕಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರೂ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡು ಕುಂತುಕೊಂಡಿವಿ BUG ಹಿಡಿಯೊಕ್ಕೆ.

ಛಲ ಬಿಡದ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನಂತೆ BUGನ ಹುಡುಕಾಡಿದ್ವಿ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡಿಕೊಂಡು. ಕೊನೆಗೂ ಒಂದು ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದು BUG ಇಲ್ಲೇ ಇದೆ ಅಂಥ ನಮ್ಮ Customerಗೆ ಹೇಳಿದ್ವಿ. ಆದರೂ ಅವ ಒಪ್ಪಂಗಿಲ್ಲ. ಏನ್ ಮಾಡೊದು? ಆಗ ನನಗೆ ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು "ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ನಾಟಕಕಾರ" ಆ BUG ಆದ್ರೆ, "ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ನಾಟಕಕಾರ" ನಮ್ಮ Customer ಅಂಥ.

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ನಾಟಕಕಾರ
ನಿನಗೇ ನಮ್ಮ ನಮಸ್ಕಾರ

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ನಾಟಕಕಾರ
ನಿನಗೂ ನಮ್ಮ ನಮಸ್ಕಾರ

ಕೊನೆಗೂ BUG ಸಿಕ್ತು. ಸಮಧಾನದ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟಿವಿ.