ಮಾಯಾಮೃಗ

ಮಾಯಾಮೃಗ ಮಾಯಾಮೃಗ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?
ಮಾಯಾಮೃಗ ಮಾಯಾಮೃಗ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?

ಬಲು ದೂರದಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದೆ ಬಾನೀಲಿಯ ಕೆಳಗೆ
ಬಲು ದೂರದಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದೆ ಬಾನೀಲಿಯ ಕೆಳಗೆ

ಹೊಳೆಯುತ್ತಿವೆ ಕಣ್ಣಂದು ಬಿಳಿ ವಜ್ರದ ಹಾಗೆ
ಹೊಳೆಯುತ್ತಿವೆ ಕಣ್ಣಂದು ಬಿಳಿ ವಜ್ರದ ಹಾಗೆ

ಶರವೇಗದಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?
ಶರವೇಗದಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?
ಶರವೇಗದಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ ಮಾಯಾಮೃಗವೆಲ್ಲಿ?

ಇದು ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರ ನಿರ್ದೇಶಕ ಟಿ. ಎನ್. ಸೀತಾರಾಂ ರವರ "ಮಾಯಾಮೃಗ" ಧಾರವಾಹಿಯ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಗೀತೆ. ನಮ್ಮ ಸಧ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಹಳ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವಂಥ ಗೀತೆ.

ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಒಂದು BUG ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದೆ. ಇದೂ ಸಹ ಅದರ ಬಗ್ಗೆನೇ ಇರೋ ಲೇಖನ.

BUG ಸಿಕ್ತು ಅಂಥ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ನಮಗೆ ಆಮೇಲೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ಅದು "ಮಾಯಾಮೃಗ" ಅಂಥ. ಇನ್ನೇನು ಸಿಕ್ಕೇ ಬಿಡ್ತು ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವಂಥ BUG. ಎರಡು ಮೂರು ಗಂಟೆ ನಮ್ಮ Program ಓಡುತ್ತಿತ್ತು. ಆಮೇಲೆ Crash ಆಗ್ತಿತ್ತು. ಎರಡು ಗಂಟೆ ಮೇಲೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣು, ಕಿವಿ ಎರಡೂ ಅಗಲ ಆಗುತ್ತಿದ್ದವು. Sudden ಆಗಿ Crash ಆಗ್ತಿತ್ತು. ಆಗ ನನಗೆ ಮಾಯಾಮೃಗದ ಕಥೆ ನೆನಪು ಆಗ್ತಿತ್ತು.

ನಾವು ಐದು ಜನ ಅದನ್ನು ಹಿಡಿಯೊಕ್ಕೆ ಹೊಂಟಿದ್ದು. ಅದರಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರಂತೂ ಅರ್ಧದಲ್ಲೇ ಸುಸ್ತಾದರು. ಕೊನೆಗೆ ಮೂವರೇ ಹುಡುಕೊಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದಿವಿ. ಅದೂ Project ಮುಗಿಯುವ time ಬೇರೆ ಬಂತು ಆಗಲೇ. ಎಲ್ಲರ Ticket ಸಹ Book ಆಗಿದ್ದವು ಭಾರತಕ್ಕೆ ವಾಪಸ್ಸಾಗಲು. ಇನ್ನೂ ಕೂಡ Bug ಸಿಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ. ರಜದಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಕೆಲಸ ಮಾಡೊ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಮ್ಮದು. ಅದೂ Overtime. ಎಲ್ಲರೂ ರಜದಲ್ಲಿ Enjoy ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ನಾವು ಆಫೀಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕುಂತುಕೊಂಡು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ವಿ.

ನಮ್ಮ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಪ್ರತಿ ದಿವಸ Status ಕೇಳೊಕ್ಕೆ ಶುರು ಬೇರೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಏನ್ ಹೇಳೋದು ಅವರಿಗೆ. "ದೂರದ ಬೆಟ್ಟ ನುಣ್ಣಗೆ" ಅಂತಾರಲ್ಲ ಹಾಂಗೆ. ನಮ್ಮ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಇರೋದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಕೊರಿಯಾದಲ್ಲಿ. ಅವರಿಗೆ ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆ ನುಣ್ಣಗೆ ಕಾಣ್ತಾ ಇದೆ. ಇಲ್ಲಿರೋ ಸಮಸ್ಯೆ ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಆದರೂ ಅವರು ಏನು ಮಾಡಕ್ಕಾಗದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. ಅವರನ್ನು ನಾವು ಮ್ಯಾನೇಜ್ ಮಾಡೊ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂತು.

ಮಾಯಾಮೃಗದ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೆ "ಮಾಯಾಮೃಗ" ಸಾಯುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ Projectನಲ್ಲೂ ಅದೇ ಆಗಬೇಕು. ನಾವು BUGನ ಸಾಯಿಸಬೇಕು. ಏನು ಮಾಡ್ತೀವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆ ದೇವರೇ ಬಲ್ಲ.